Zespół Szkół w Postoliskach

 Łamańce językowe to frazy lub całe zdania, które wyjątkowo trudno wypowiedzieć. Spowodowane jest to zazwyczaj: zagęszczeniem ciężkich do wymówienia dźwięków, występowaniem podobnych fonemów, różniących się jednak brzmieniem (np. „s” i „sz”) oraz długością lub skomplikowaniem słów.

    Łamańce są  przede wszystkim świetnym narzędziem do ćwiczenia prawidłowej dykcji.  Odpowiednie wyćwiczenie aparatu mowy przy pomocy łamańców językowych pozwoli uniknąć zacinania się i problemów z wypowiedzeniem trudniejszych wyrazów.

    Uczniowie kl. 3a i 3b podczas terapii logopedycznej podjęli próby prawidłowego wypowiedzenia trudnych, skomplikowanych a niekiedy śmiesznych zwrotów mających na celu ćwiczenie dykcji i prawidłowej artykulacji dźwięków. Zabawy, śmiechu i uśmiechu było co nie miara. 

Oto, przykłady niektórych z nich

Jola lojalna, Jola nielojalna.

• Stół z powyłamywanymi nogami.
• Tata czyta cytaty Tacyta.
• Pocztmistrz z Tczewa.
• W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie.
• I cóż, że ze Szwecji?
• Czy się Czesi cieszą, że się Czesio czesze?
• Na stole leży rozrewolwerowany rewolwer.
• Wpadł ptak do wytapetowanego pokoju.
• Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.
• W czasie suszy szedł Sasza suchą szosą.
• Wyindywidualizowaliśmy się z rozentuzjazmowanego tłumu.
• Czarna krowa w kropki bordo żuła trawę, kręcąc mordą.
• Nie pieprz wieprza pieprzem Pietrze, bo bez pieprzu wieprz jest lepszy.
• Chłop pcha pchłę, pchłę pcha chłop.
• Leży Jerzy na wieży i nie wierzy, że na tej wieży jest sto jeży i pięćdziesiąt jeżozwierzy.
• Ząb zupa zębowa, dąb zupa dębowa.

                                                                                                  Justyna Plata