Zespół Szkół w Postoliskach

My jako nauczyciele staramy się w jak najbardziej efektywny sposób przekazać swoją wiedzę uczniom. Jednak, aby uzyskać jak najlepsze efekty w edukacji niezbędna jest pomoc rodziców. Otóż wiedza uzyskana w szkole to jedynie początek, aby miała szanse się utrwalić musi być powtarzana w domu.

Wskazówki dla rodziców

1. Dziecko powinno mieć stałe miejsce do nauki, oraz ustaloną stałą porę odrabiania lekcji.

2. Biurko przy którym siedzi powinno być stosowane do jego wzrostu. Dziecko powinno odrabiać lekcje przy odpowiednim oświetleniu. Jeżeli potrzebne jest zastosowanie lamki należy pamiętać o uwzględnieniu jej położenia od ręki którą dziecko się posługuje.

3. Dziecko nie powinno odrabiać lekcji zaraz po zakończeniu lekcji w szkole (odpoczynek w nauce pełni ważną funkcję); po obfitym posiłku lub późnym wieczorem.

4. Dzieci pracujące szybko i energicznie, ale łatwo męczące się powinny zacząć odrabianie lekcji od przedmiotu najtrudniejszego dla niego na koniec niech zostawi łatwe zadania. Dziecko które ma trudności z zabraniem się do pracy powinno zaczynać od przedmiotu, który lubi lub zadania łatwego, po to aby nie zniechęciło się od razu do lekcji.

5. Warto nauczyć dziecko systematyczności, dzięki temu materiał, który ma opanować będzie w mniejszych porcjach.

6. Nie odrabiajmy prac domowych za dzieci. Pomóżmy zrozumieć dziecku polecenie, zaplanujmy poszczególne etapy pracy, udzielmy wskazówek naprowadzających i dajmy szansę na doświadczenie sukcesu. Nauczmy dziecko różnych technik ułatwiających zapamiętywanie (rysunki, grafy, wykresy). Pokażmy jakie sposoby sami stosujemy w próbie zapamiętania nowego materiału.

7. Upewnijmy się, że problemy z nauką nie wynikają z innych problemów. Dysleksja, dysortografia czy dyskalkulia (pod nazwą tą kryje się nic innego jak problemy z nauką). Nierzadko powodem bywa również niezdiagnozowane ADHD. Jeśli podejrzewamy u dziecka któreś z powyższych zaburzeń, wybierzmy się wspólnie do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Odpowiednio postawiona diagnoza okaże się niezwykle przydatna.

­­

Kilka technik uczenia się:

Czytanie.

Dobrze jest podzielić sobie czytanie na dwa etapy. Pierwszy w którym prześledzimy tekst wzrokiem, zapoznajemy się. Oraz drugi gdzie dokładnie czytamy tekst. Zaleca się zrobienie przerwy po każdym akapicie. Niech dziecko podsumuje to, co przeczytało i opowie treść własnymi słowami.

Podkreślanie.

Po uważnym przeczytaniu, dziecko powinno określić co było w tekście najważniejsze  i co było głównym tematem przeczytanego fragmentu. Warto też narysować wykrzyknik przy kluczowych akapitach. To pozwoli na lepsze zrozumienie tekstu. Po drugie, taki zabieg ułatwi późniejsze uczenie się.

Robienie notatek.

Najważniejsze jest to, by dziecko pisało swoimi słowami. Nie chodzi o przepisywanie fragmentów książki. W ten sposób wiemy, że dziecko rozumie to co przeczytało.

Mapy myśli

Tworzenie map myśli to notowanie pewnego zagadnienia za pomocą powiązanych ze sobą strzałkami lub liniami i wynikających z siebie słów-kluczy, które wyodrębniamy z tekstu lub wykładu. Sporządzona w ten sposób notatka ma strukturę promienistą, która odwzorowuje ciąg skojarzeń wychodzących od centralnego słowa kluczowego.

Fiszki

Ta metoda przydaje się kiedy dzieci muszą zapamiętać słówka, liczby albo daty. Zazwyczaj fiszek używa się przy zadaniach z historii, chemii, matematyki, geografii i języków obcych.

Mnemotechniki

Pozwalają na powiązanie istniejącej wiedzy z nową. Dziecko połączy nowy, trudny do zapamiętania termin ze znaną ideą. Nowa wiedza zostanie w ten sposób skojarzona z tą już utrwaloną. Takie techniki uczenia się sprawiają, że łatwo jest zapamiętywać słowa i daty.

Uczenie przez zabawę.

Quizy, gry to świetny sposób na spędzenie wolego czasu ale również na naukę w przyjemny sposób. Krótkie quizy mogą wyglądać jak testy wielokrotnego wyboru. Dziecko musi wybrać poprawną odpowiedź spośród kilku zasugerowanych.