Zespół Szkół w Postoliskach

Pokaż wydarzenia w dniu 2 kwietnia

Pokaż wydarzenia w dniu 3 kwietnia

Pokaż wydarzenia w dniu 12 kwietnia

Pokaż wydarzenia w dniu 15 kwietnia

Pokaż wydarzenia w dniu 19 kwietnia

Kalendarium

Piątek, 2024-04-19

Imieniny: Alfa, Leonii

Zespół Szkół w Postoliskach

ul. Plac 3-Go Maja 18

05-240 Tłuszcz

zspszpp@interia.pl - szkoła podstawowa

CICHOCIEMNI spadochroniarze Armii Krajowej

Historia Polski to trudna historia. Pisana krwią. I nie są to słowa na wyrost: kolejne wojny, powstania, zabory; niezłomna zdolność do odrodzenia się w wolności - wbrew przemocy, okrucieństwu i przygniatającej przewadze wroga, nawet w sytuacji zdawałoby się beznadziejnej.

To nieustanne próby „wybicia się na niepodległość“. Marzenia, nadzieje, złudzenia…

Nasza historia w podręcznikach zapisana serią dat. W życiu - pomnikami, kolejnymi rocznicami świąt narodowych, akademiami „ku czci”, na których mówimy o nich „bohaterzy”. A oni… oni po prostu wiedzieli, że patriotyzm jest służbą, która nie pyta o to, co ojczyzna może ci dać – pyta o to, co TY możesz dać Ojczyźnie. I często płacili za to wysoką cenę…

Mówiono o Nich polski bandyta- zaszczytne miano, na które trzeba sobie zasłużyć. Przysługuje jedynie elicie narodu.

Elitą elit byli Cichociemni- żołnierze Polskich Sił Zbrojnych desantowani do okupowanej Polski podczas II wojny światowej w celu prowadzenia Walki partyzanckiej z niemieckim okupantem oraz organizowania i szkolenia Ruchu oporu w kraju.

Początki były jednak trudne. Nie była to zwarta formacja bojowa ani batalion powietrznodesantowy. Był to zespół żołnierzy polskich, którzy przedostali się do Wielkiej Brytanii i tam zgłosili ochotniczo swój akces do dalszej walki w okupowanym kraju.

Dużą energię w organizowaniu powietrznej łączności z krajem wykazało dwóch kapitanów: Jan Górski i Maciej Kalenkiewicz. Przedsięwzięcie było absolutnie nowatorskie i początkowo nie spotkało się ze zrozumieniem. W tym czasie jedynie kurierzy poruszający się lądem mogli (pokonując pół Europy, z fałszywymi dokumentami lub przez zielone granice dotrzeć do Warszawy.

Przed wybuchem wojny polskie doświadczenia spadochroniarskie były mniej niż skromne, trzeba więc było zacząć od podstaw. Dopiero w 1940r., po opracowaniu koncepcji: Użycie lotnictwa dla łączności i transportów wojskowych drogą powietrzną do kraju oraz dla wsparcia powstania” jak również stworzeniu „Instrukcji dla pierwszych lotów łącznikowo- rozpoznawczych , Sztab Naczelnego Wodza powołał Oddział VI mający za zadanie przeszkolenie i przerzut żołnierzy do okupowanej Polski.

I wreszcie ruszyło. W październiku 1940 kpt. Kalenkiewicz zorganizował pierwszy polski kurs spadochronowy w brytyjskim ośrodku Ringway, koło Manchesteru. Na początku stycznia 41-go uruchomiono w placówce treningowej w Briggens pierwszy polski kurs walki dywersyjnej. Pierwsza grupa liczyła 12 ludzi. Potem rozpoczęto cichy werbunek i ruszyła lawina.

Wśród zgłaszających się ochotników byli żołnierze wszystkich rodzajów broni: saperzy, łącznościowcy, lotnicy, pancerniacy i ułani.Do służby w kraju zgłosiło się: 1 generał, 112 oficerów sztabowych, 894 oficerów młodszych, 592 podoficerów, 771 szeregowych, 15 kobiet, 28 kurierów cywilnych. Razem 2413 kandydatów, spośród których 703 ukończyło kurs spadochronowy. Szkolenie prowadzone według standardów brytyjskich komandosów i wstępne spadochronowe odbywało się w ośrodku w Largo House zwanym Małpim Gajem. Trening był tak ostry, że nad wejściem umieszczono napis:

Szukasz śmierci? Wstąp na chwilę.

Istnienie polskich jednostek spadochroniarskich stało się faktem.

Lotnicze operacje przerzutowe do Polski rozpoczęły się w lutym 41 r. Loty były wielogodzinne, niebezpieczne, dokonywane w nocy zwykle pojedynczymi samolotami, nad morzem i terytorium okupowanym przez Niemców. Wszystko było nowe, pierwsze. Czasem trudno było uniknąć błędów. Ale nie rezygnowano. Bo wreszcie pojawiła się realna nadzieja, że wrócą do Polski by znowu o Nią walczyć.

Wywalcz jej wolność lub zgiń

Dla takiej sprawy warto było ryzykować …

Wszędzie, gdzie rzucił ich rozkaz, wyróżniali się wyszkoleniem, bojową postawą, profesjonalnym podejściem do powierzonych im zadań. Cichociemni byli doskonałą kadrą, która potrafiła przekazać swoją wiedzę na licznych kursach i w szkołach podchorążych organizowanych w okupowanej Polsce.

Tworzyli elitarną grupę żołnierzy.

Byli ochotnikami- nie mieli mundurów, sztandaru, nigdy nie spotkali się na polu bitwy.

Wnieśli nieoceniony wkład w walkę polskiego ruchu oporu z Niemcami i Sowietami, pełniąc najróżniejsze role: od udziału w dywersji, sabotażu i partyzantce aż po najwyższe funkcje dowódcze w Armii Krajowej.

Wyróżniały ich dwie rzeczy: mordercze szkolenie, jakie przechodzili na zakonspirowanych kursach na Wyspach Brytyjskich i we Włoszech, oraz sposób dotarcia do kraju - nocny skok ze spadochronem.

Spośród ponad 2,5 tysiąca ochotników szkolenie ukończyło 606. Do skoku skierowano 579.

W latach 1941-44 odbyły się 82 loty do kraju, podczas których przerzucono 344 osoby, w tym 316 cichociemnych- wśród nich była nawet jedna kobieta: Elżbieta Zawacka, pseudonim Zo.

Elita elit. Ich chlubną tradycję dziedziczy dzisiaj jednostka wojskowa Wojsk Specjalnych GROM.Pamiętajmy jednak, że wiele lat trzeba było czekać, by można było mówić głośno o takich ludziach jak Cichociemni czy Żołnierze Wyklęci; o ofiarach Katynia, Miednoje, Charkowa, czy o więźniach Sybiru. Wielu z nich paradoksalnie dopiero w chwili śmierci odzyskało wolność, o której marzyli.

Zanim jednak przyszła- wiedzieli jak żyć. To od Nich możemy się uczyć znaczenia słów

Bóg, honor, ojczyzna

Cichociemni przyczynili się do:

rozpracowania pocisków rakietowych V-1 i V-2 oraz zakładów produkujących te pociski w Penemunde, a następnie zbombardowania tych zakładów przez RAF;
rozpoznania przemieszczania się wojsk niemieckich na zapleczu frontu wschodniego;
zorganizowania sieci wywiadowczych na terenie Rzeszy, m.in. w Hamburgu, Kolonii, Wiedniu;
umieszczenia agentów na terenie Francji oraz w dywizji niemieckiej na froncie wschodnim;
rozpoznania portów oraz ruchu okrętów niemieckich portach;
stworzenie oddziału „Agat”, „Pegaz” przekształconego później w słynny „Parasol”;
wysadzenia wielu pociągów, samochodów, urzędów i fabryk niemieckich;
uwolnienia żołnierzy „ Wachlarza” z więzienia w Pińsku, odbicia 65 więźniów z więzienia w Końskich;
utworzenia Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury”;
szkolenia żołnierzy i partyzantów;
zakładania placówek łączności radiowej;
brali udział w Powstaniu Warszawskim.