Zespół Szkół w Postoliskach

Postoliska

Pl. 3-go Maja 18, 05-240 Tłuszcz

tel. 29 757-30-25

  • Kalendarium

    Piątek, 2024-03-29

    Imieniny: Marka, Wiktoryny

  • Statystyki

    • Odwiedziny: 1414066
    • Do końca roku: 277 dni
    • Do wakacji: 84 dni

Depresja u dzieci- na co zwrócić uwagę

Drodzy Rodzice,

Ostatni czas jest dla nas wszystkich trudny. Każdy z nas inaczej reaguje na zaistniałą sytuację. Może pojawiać się poczucie lęku, złości, smutku, wyparcia itp. Inaczej reagują dzieci, inaczej młodzież a inaczej dorośli. Nie bez znaczenia jest również to, że w ostatnich latach mamy do czynienia z coraz częściej wstępującą depresją (która dotyka coraz młodszych). Obecna sytuacja może przyczynić się do nasilenia tego zjawiska, dlatego chciałabym przedstawić kilka wskazówek – na co zwrócić uwagę i co zrobić jeżeli depresja pojawi się w życiu dziecka. Należy również pamiętać, że depresja to choroba, którą się leczy z pomocą profesjonalnego terapeuty lub lekarza.

Depresja jest chorobą, a nie fanaberią zależną od naszej woli i może spotkać każdego bez względu na płeć, wykształcenie, wiek, status materialny czy społeczny.

 

Na co zwrócić uwagę?

Jeżeli dziecku lub nastolatkowi przez co najmniej 2 tygodnie towarzyszą poniższe symptomy, a dodatkowo towarzyszy mu nieustanny smutek należy zgłosić się do specjalisty, ponieważ możliwe że zachowanie dziecka nie jest przelotną frustracją charakterystyczną dla wieku dojrzewania, a depresją.

-   Problemy ze snem (niemożność zaśnięcia, budzenie się w środku nocy i niemożność ponownego zaśnięcia, sen niedający odpoczynku).

-  Nadmierne granie na komputerze/konsoli, oglądanie filmików w sieci.

-  Zaburzenie apetytu (brak, nadmierny apetyt, ortoreksja itp.).

-  Izolowanie się od innych (brak przyjaciół, niechęć do spotkania z rówieśnikami)

-  Brak koncentracji uwagi (problemy z pamięcią, nauką, rozwiązywaniem zadań)

-Rumingowanie (nieustanne wracanie pamięcią do sytuacji traumatycznych /zawstydzających /złych)

-Obniżony nastrój (czarne widzenie siebie i całego świata-trwałe i bez konkretnej przyczyny)

-Agresja (często w sytuacjach nieadekwatnych)

-Używki (uzależnienie może być powikłaniem depresji)

-Samookaleczenia

-Myśli i próby samobójcze

 

 

Inne objawy depresji:

-Drażliwość, kłótliwość

-„Nudzenie się”, brak zainteresowania czymkolwiek

-Przesadny negatywizm, niegrzeczne odpowiadanie

-Brak zrozumienia lub wrażliwości w stosunku do innych

-   Nieumiejętność/niechęć do podejmowania jakichkolwiek działań (w tym brak dbałości o wygląd/higienę)

 

-Lęk

-Przesadne pobudzenie lub wyciszenie

-Niedotrzymywanie terminów/ niewykonywanie zadań (dlatego u dzieci i nastolatków nagłe obniżenie się ocen może być sygnałem ostrzegawczym)

-  Objawy somatyczne (bóle głowy, brzucha, biegunka, duszności)

 

 Jak możemy pomóc?

 

Czego dziecko/nastolatek oczekuje?

 

-Zrozumienia że jest mu ciężko (że jego zachowanie to nie kaprys)

-Zaoferowania pomocy

-Propozycji wspólnego spędzenia czasu

 

 Co rodzic może zrobić?

 

-Słuchać, nie krytykować, nie dawać niechcianych rad.

-Próbować pokazać, że starasz się zrozumieć świat z jego perspektywy.

-Wzmacniać, zauważać i chwalić każdą zmianę i krok do przodu.

-Spędzać z nim przyjemnie czas.

-Wspierać dziecko w wychodzeniu z domu i w radzeniu sobie z zadaniami z terapii, jeśli się na to umówicie lub ono o to prosi.

-Mówić w sposób życzliwy, rozmawiając ze swoim dzieckiem.

-Zaoferować pomoc (również tą specjalistyczną).

 

Bardzo ważną rolę odgrywa w tym procesie komunikacja oraz umiejętność aktywnego słuchania.

 

 Aktywne słuchanie krok po kroku:

  1. Przerwij inne czynności i skup się tylko na słuchaniu.
  2. Staraj się wyglądać na zainteresowanego/zainteresowaną.
  3. Utrzymuj kontakt wzrokowy.
  4. Ogranicz się do słuchania – nie zrzędź, nie moralizuj, nie pouczaj, nie dawaj rad.
  5. Pamiętaj, że pomaga mówienie: „Hm”, „Uhm”, „Naprawdę?”, „Ojej”.
  6. Staraj się podsumowywać i parafrazować to, co usłyszysz. Zaczynaj od:

           „To znaczy, że…” „Powiedziałeś mi, że …” „A więc Wojtek powiedział, że…”„Widziałeś, jak Monika…” itp.

       7. Staraj się zauważyć i nazwać emocje swojego dziecka: „Widzę, że jesteś…” „Powiedziałeś, że czujesz się…” itp.

 

 Nie słuchasz swojego dziecka, jeśli:

  1. Przerywasz.
  2. Umniejszasz jego emocje lub problemy.
  3. Sprzeczasz się.
  4. Dajesz niechciane rady.
  5. Krytykujesz.
  6. Zaczynasz zajmować się czymś innym.
  7. Osądzasz.

 

 Zasady spędzania wspólnego czasu.

  1. Czas spędzany z dzieckiem ma być przede wszystkim przyjemny. To nie jest pora

        na poruszanie drażliwych kwestii, rozwiązywanie konfliktów, czy przeprowadzanie ważnych rozmów chyba, że dziecko wykaże inicjatywę i będzie chciało rozmawiać na poważne tematy).

  1. Staraj się wybrać moment dobry zarówno dla ciebie, jak i dla dziecka – kiedy nie jesteście zmęczeni, sfrustrowani czy źli.
  2. Zastanów się, czy to co chcesz zaproponować swojemu dziecku, będzie dla niego atrakcyjne.
  3. Kiedy robisz coś razem z dzieckiem, pozwól sobie odpuścić profesjonalizm. Aktywność ma być przede wszystkim zabawą i mile spędzonym czasem.
  4. W trudnych chwilach spróbuj po prostu towarzyszyć dziecku: przytul je, usiądź obok niego, weź je za rękę. Nie planuj wówczas kolejnych zajęć.
  5. Zamiast mówić: „Poszedłbyś w końcu na siłownię”, spakuj swoje rzeczy i zaproponuj, że pójdziecie razem.

 

Źródła:

„Depresja nastolatków” Artur Kołakowski Klaudia Siwek Konrad Ambroziak Polecane strony:

https://forumprzeciwdepresji.pl/